وی در ادامه با اشاره به اینکه پس از انقلاب اسلامی و در دو دهه‌ اخیر جریانی به نام روشنفکری دینی پا به عرصه‌ جامعه‌ ما گذاشت که با نگاه شریعتی دارای تفاوت ‌های زیادی است، گفت: نگران این هستم که برخی تصور کنند، چون شریعتی کروات می‌زد و یا تیپش فلان بود، او نیز از جمله‌ افرادی است که در این دو دهه‌ اخیر ادعای روشنفکری دینی دارند و این تصور جفا در حق انقلاب و همچنین دکتر شریعتی است.

رحیم پور ازغدی همچنین با اشاره به بازخوانی نسلی دیدگاه‌ های شریعتی و بیان این مطلب که من نگران ایجاد آلزایمر سیاسی و معرفتی در جامعه هستم، گفت: نباید نگاه شریعتی با نگاه کسانی که در این دو دهه‌ بعد از انقلاب ادعای روشنفکری دینی دارند، یکسان شمرده و باعث ایجاد سوء تفاهم شود، در واقع جریانی که به عنوان روشنفکری دینی بعضا در این دو دهه شاهد آن بودیم در پی مهار جریانی بود که امثالی شریعتی به راه انداختند و از همین بابت است که بازخوانی اندیشه ‌های شریعتی بسیار مهم است.

وی در ادامه با بیان این مطلب که نقد شریعتی به شرط علمی بودن آن، مفید و لازم است تصریح کرد: هدف ما بازگشت به عقب نیست و برای اینکه درک درستی از اندیشه‌های شریعتی و تفاوت آن با گفتمانی که عده‌ای بعد از انقلاب به عنوان روشنفکری دینی به راه انداخته‌اند، داشته باشیم چند سوال را مطرح می‌کنم مبنی بر اینکه آیا روشنفکری در گفتمان شریعتی مساوی است با دانشمندبودن، فیلسوف بودن یا فرد آکادمیک بودن؟

رحیم پور ازغدی در پاسخ به سوال فوق ادامه داد: نه این‌ گونه نیست، در آن زمان مسئله‌ ای وجود داشت مبنی بر اینکه افراد تصور می‌کردند کسی که تحصیلات آکادمیک دارد و به غرب رفته است روشنفکر است که شریعتی این تفکر را مورد نقد قرار داد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: از نظر شریعتی روشنفکر کسی است که بین فکر و عمل پلی بزند و چه بسا افرادی باشند که روشنفکر باشند اما غیر دانشگاهی، و یا افرادی دانشگاهی باشند ولی روشنفکر نباشند؛ چرا که روشنفکر کسی است که نسبت به وضعیت جامعه‌ خود احساس مسئولیت کند.

وی ادامه داد: شریعتی معتقد بود فیلسوف‌ ها و جامعه‌ شناسان نمی‌ توانند بخش ‌های مختلف جامعه را هدایت کنند و باعث بسیج توده‌ ها شوند؛ چرا که این‌ افراد معمولا حرف‌ها و شعارهای تازه ‌ای ندارند و همان چیزهایی را که خوانده‌اند پس می‌دهند.

رحیم پور ازغدی تاکید کرد: روشنفکر شخصیتی آگاه و مسئول در برابر سرنوشت جامعه و انسان ‌های آن است.

وی در ادامه با بیان این مطلب ‌که در آن زمان رسانه‌ های غربی در زمان جنگ سرد به سرکوب جنبش‌ های ضد استعماری می‌ پرداختند و ایدئولوژی را مساوی با دگماتیسم و نفی عقلانیت و آزادی معرفی می‌کردند، ادامه داد: شریعتی نگاهی متفاوت به ایدئولوژی داشت، شریعتی بر ایدئولوژی انقلابی و جهان ‌بینی حرکت ‌آفرین تاکید داشت و در واقع معتقد بود با تاکید و تکیه بر ایدئولوژی می‌توان در جهت اصلاح مسیر حرکت کرد، در نگاه شریعتی ما باید در هدف ایده ‌آلیست باشیم و در روش رئالیست؛ یعنی در هدف مطلق‌گرا و در کنار آن واقع ‌بین باشیم.

این استاد دانشگاه، در ادامه با اشاره به اینکه روشنفکر دینی به دنبال تحقق ارزش ‌های دینی در جامعه است، گفت: جریانی که در دو دهه‌ اخیر با برخی نام‌ها بعد از انقلاب اسلامی ایجاد شد، به دنبال خصوصی کردن دین و برچیدن ارزش‌ های دینی از جامعه است، جریان روشنفکری‌ که گفتمان خود را از جریان روشنفکری زمان مشروطه و دهه‌ 20 و 30 گرفته است.

وی تصریح کرد: از نگاه شریعتی علمی بودن به معنای بی‌ طرف بود نیست و در آن زمان تلاش می ‌شد تعهد به عنوان تعصب معنا شود؛ در حالی که شریعتی معتقد بود علمی بودن به معنای بی‌ طرف بودن نیست، در واقع در آن زمان در دانشگاه ‌ها کاری کردند که افراد از ترس تعصب به تعهد پشت کنند و وقتی صحبت از عقیده می‌شد، بگویند، «ما آکادمیک هستیم و بی‌طرف»؛ در حالی که نگاه شریعتی متفاوت بود.

رحیم پور ازغدی بیان داشت: در آن زمان به نام بی ‌نظری و بی طرفی، دانشگاهیان ما از صحنه‌ دفاع از حقیقت خارج می ‌شدند و در واقع روشنفکر یک دانشگاهی علم ‌زده شده بود؛ در صورتی که نگاه شریعتی این‌ گونه نبود و افرادی مانند جلال آل ‌احمد و شریعتی از جریان سکولار که نگاهی متفاوت با اندیشه‌ های آن ها داشتند دشنام ‌های زیادی شنیدند.

وی ادامه داد: شریعتی آن زمان قبل از پیروز انقلاب اسلامی گفت، من بوی انقلاب دینی را احساس می‌کنم.

رحیم پور ازغدی در خاتمه با اشاره به تاثیر مرگ مشکوک دکتر شریعتی و حجت ‌الاسلام و المسلمین مصطفی خمینی بر شدت نهضت مردم، گفت: شریعتی به امام و نهضت امام معتقد بود و این نظام را قبول داشت و تاکید داشت، باید چهره‌ حقیقی اسلام را بشناسیم، در واقع معتقد بود اسلام انقلابی یک موتور حرکت است نه مانع حرکت، اسلام یک ایدئولوژی کامل است؛ در حالی که گفتمانی که در دو دهه‌ اخیر در جامعه رواج پیدا کرد در تلاش است تا بگوید اسلام یک امر شخصی، درونی و نسبی است./انتهای پیام/